Sunday, September 25, 2016

Добрила мила

Странно е да пиша за преживяване, което се е случило пред почти един месец и да се опитам да го опиша след като усещането вече се е утаило. Станала съм малко немарлива към публикуването, знам го.Може би липсата на обратна връзка ме кара понякога да не искам да пиша и споделям, но после си казвам "Айде сега, какво пък?" и хващам за крайчеца някоя кратка история.
За пореден път осъзнавам колко по-близка до мен е южната част на Стара Планина, колко по-спокойна и позната ми е, макар, че повече съм качвала от север. Има силна сантиментална стойност за мен, предполагам. Преживяването с лифт Сопот беше за мен лично повече забавление, за другите повече дискомфорт, но философски го сметнахме за нов и цялостно позитивен опит. Откриваха ни се замайващи гледки, вятър в косите, небето едно такова огромно и безкрайно и за капак ята парапланеристи. Беше ми много въздушно и проветриво! А за Добрила само хубаво или нищо!За мен лично е една от най-приятните хижи, в които съм спала, чиста, достъпна, приятелска. И правят чудесно сладко от боровинки, което ти боядисва езика и зъбите в лилаво :) 


























1 comment:

  1. Не спирай да публикуваш - снимките ти винаги са толкова зареждащи с положителни емоции :)

    ReplyDelete